خوشمزه ترین شیرینی های گوشه و کنار دنیا – بخش چهارم
خوشمزه ترین شیرینی های گوشه و کنار دنیا – بخش چهارم
لامینگتون، استرالیا
تاریخچه شیرینی «لامینگتون» (Lamington) قدری پیچیده است. مورخان زمانی اعتقاد داشتند که کیک‌های آغشته به شکلات با روکش نارگیل از روی نام لرد لامینگتون نام‌گذاری شده است؛ یک بریتانیایی که از سال ۱۸۹۶ تا ۱۹۰۱ به‌عنوان فرماندار کوئینزلند خدمت می‌کرد. چندین نظریه درباره این ادعا وجود دارد: برخی می‌گویند سرآشپز لرد سعی داشت مجددا از کیک اسفنجی بیات استفاده کرده و یک دسر برای فرماندار ابداع کند. برخی معتقدند علت این نام‌گذاری برای این بود که کلاه فرماندار شبیه این کیک‌ها بود یا اینکه خدمتکار وی کیک موردعلاقه فرماندار را به اشتباه در کاسه‌ای از شکلات مذاب می‌اندازد. فرماندار که به‌هیچ عنوان از شیرینی نمی‌گذشت، به این نتیجه رسید که بهترین راه برای لذت‌بردن از این کیک آغشته به شکلات، غلطاندن آن در پور نارگیل خشک‌شده است تا دست‌هایش کثیف نشود.
پژوهشگران در سال ۲۰۱۴ دریافتند لامینگتون که اکنون به‌اندازه کانگورو از نمادهای استرالیا به شمار می‌رود، در واقع در نیوزیلند ابداع شد و نام اصلی آن «ویلینگتون» (Wellington) بوده است. فارغ از ریشه و اصل این شیرینی، اکثر مردم معتقدند که این بیسکویت‌های پشمالوی پف‌دار واقعا خوشمزه هستند.
جلابی، پاکستان
«جلابی» (Jalebi) یا زولبیا یک شیرینی مارپیچی است که تهیه آن به‌اندازه خوردنش، به‌خصوص برای بچه‌ها، جالب و جذاب است. این شیرینی که در کشورهای مختلفی درست می‌شود، بخش مهمی از ماه رمضان به حساب می‌آید.
جلابی شامل خمیری از ماست یا کره تصفیه‌شده و آرد مایدا ( آرد گندم نرم آسیابشده مشابه آرد کیک) می‌شود که با استفاده از قیف شیرینی‌پزی در روغن فراوان داغ ریخته و سرخ می‌شود. پس از سرخ‌شدن شیرینی، آن را در شهد می‌غلطانند. این خوراکی ترد و لطیف بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ پاکستان است که در اصل در ایران ابداع شده است و به آن زولبیا گفته می‌شود.
یک حقیقت جالب درباره جلابی این است که علاوه بر سیراب‌کردن اشتهای سیری‌ناپذیر افراد برای خوردن شیرینی، وقتی در شیر قرار بگیرد، ظاهرا می‌تواند به تسکین میگرن کمک کند. مردم محلی بر این باورند که اگر یک عدد جلابی بخورید و برای چند ساعت چیزی میل نکنید، درد میگرن شما فروکش می‌کند.
تارت کوئه، مالزی و سنگاپور
هیچ‌یک از جشن‌های سنگاپور بدون وجود یک سینی «تارت کوئه» (kueh tart) یا همان تارت آناناس تکمیل نمی‌شود. این شیرینی در نتیجه مازاد آناناس در مالزی و سنگاپور و تاثیر فرهنگ پراناکان شکل گرفت. پراناکان‌ها، اقوام ماجر چینی بودند که به مجمع‌الجزایر مالایی مهاجرت کردند و فرهنگ‌شان متاثر از فرهنگ انگلیسی، پرتغالی و هلندی بود. کسانی که با شیرینی پرتغالی «دی ناته» (de nata) آشنا هستند، متوجه می‌شوند که تارت کوئه از نظر شکل و اندازه با آن هم‌خانواده است.
برای تهیه این کلوچه ترد به یک کاتر مخصوص بیسکویت نیاز است که روی آن طرح می‌اندازد. دستورهای مختلفی برای تهیه تارت کوئه وجود دارد که هر خانواده سبک خاص خود را انتخاب می‌کند. یکی از این شیرینی‌ها را به عشق خود هدیه دهید و برای او آرزوی سعادت و موفقیت کنید.
تارو بان، چین
چینی‌ها معتقدند که شیرینی بخارپز «تارو بان» (Taro Bun) قدمتی برابر با سال ۷۷۰ قبل از میلاد دارد؛ هرچند احتمالا ظاهر متفاوتی با نوع امروزی داشته است. در دوران سلسله هان بود که استفاده از سنگ آسیاب بیشتر شد و متعاقبا تهیه خمیر با آرد آسیابشده رواج یافت. شیرینی‌های خوشمزه‌ای در طول تاریخ چین تولید شده است؛ به همین دلیل اگر در یک قنادی چینی نمی‌دانستید کدام شیرینی را انتخاب کنید، تارو بان را جزو اولین انتخاب‌های خود قرار دهید. ریشه بنفش، شیرینی ملایمی دارد که به‌شکل خمیر درمی‌آید و با شکر وانیلی مخلوط می‌شود و در نهایت ترکیب خوبی با نان تخم‌مرغی به وجود می‌آورد. این شیرین فوق‌العاده در هر زمان از روز حسابی دلچسب است.
