پالوده یا فالوده
غذاهای مختلفی در جوامع مختلف جهان وجود دارند که به دلایل فرهنگی و زیستی تولید و مصرف می‌شوند. یکی از دسرهای محبوب در جامعه ایرانی، پالوده یا فالوده است که در این مقاله به بررسی و توضیح این دسر ایرانی پرداخته می‌شود. در این مقاله، روش تهیه، مواد تشکیل دهنده و نکات مهم مصرف پالوده بررسی خواهد شد.
بستنی پالوده یا فالوده یکی از خوردنی‌های محبوب و ایرانی است که در واقع یک نوع دسر یخی می‌باشد. برای تهیه پالوده، رشته‌های باریک نشاسته در محلول آب و شکر قرار داده می‌شوند. پالوده‌ی شیرازی از جمله معروفترین انواع پالوده است. مردم شیراز معمولاً این نوع بستنی را با یکی از چاشنی‌های طبیعی مانند آب لیمو، عرقیاتی چون نسترن یا شربت آلبالو مخلوط کرده و مصرف می‌کنند. همچنین، پالوده‌ی کرمانی با گلاب و نعناع یا شیره ترکیب شده و معمولاً در سنتی‌های بستنی‌فروشی‌ها به فروش می‌رسد.
در واقع، نام درست این نوع بستنی پالوده است، اما پس از حمله عرب‌ها به ایران، نام آن به شکل عربی “فالوده” شناخته شده است. پالوده‌ی شیرازی نسبت به سایر انواع پالوده، در ایران و دیگر کشورها بیشتر مصرف می‌شود و در بسیاری از بستنی‌فروشی‌های سنتی قابل دسترسی است. در گذشته، این بستنی با روش سنتی تولید می‌شد، اما امروزه با استفاده از دستگاه‌ها و ماشین‌آلات پیشرفته تولید می‌شود.
پالوده‌ی کرمان نیز از طرفداران خاص خود برخوردار است و به دلیل طعم خوشایند و ملایم آن، جزء محبوبترین انواع بستنی‌های ایرانی محسوب می‌شود.
نتیجه گیری
پالوده یکی از دسرهای سنتی ایرانی است که با استفاده از رشته‌های نشاسته‌ای، شکر، آب و چند نوع چاشنی تهیه می‌شود. پالوده در شهرهای مختلف ایران، مخصوصاً در شیراز و کرمان، به عنوان یک دسر محبوب و مورد علاقه قرار دارد. در این مقاله، اطلاعاتی درباره تاریخچه و روش تهیه پالوده، مواد تشکیل دهنده، روش‌های مصرف و نکات مهم در تهیه آن ارائه شد. همچنین، ذکر شد که پالوده در بسیاری از بستنی فروشی‌های سنتی ایران به فروش می‌رسد و امروزه با دستگاه‌های ویژه و ماشین‌هایی با سرعت بسیار زیادتر تهیه می‌شود. با توجه به اینکه پالوده یکی از دسرهای محبوب ایرانی است، بررسی و آشنایی با این دسر برای علاقمندان به فرهنگ و غذاهای ایرانی بسیار جالب و مفید است.