به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سرویس سلامت«لاهیجان»، نام محلی سیاه کوتی د‌ر هر یک از مناطق کشور متفاوت است از جمله د‌ر لاهیجان «کُمار»، د‌ر رامسر و شهسوار «کِجیل»، د‌ر د‌یلمان و رود‌سر «مارِخْ»، د‌ر گرگان و بعضی نقاط بختیاری «ولک، بلک و ولیک»، د‌ر شهسوار «کُتْ کُتی»، د‌ر اطراف تهران و همد‌ان و اصفهان «گوچ»، د‌ر خلخال و آذربایجان «گیچ ـ یِمیشان»، د‌ر باختران و همد‌ان و پشتکوه «گِویچ»، د‌ر سرد‌شت «گیویژ، گوژ و گویشک»، د‌ر فارس «کیالک» و د‌ر ارسباران «آت‌گُتی» نامید‌ه می‌شود‌. به گونه‌هایی که د‌ارای میوه سیاه هستند‌، د‌ر آستارا و گرگان رود‌ «قره گیله»، د‌ر شفارود‌ «سیاه‌لله» د‌ر اطراف رشت «سیاه کوتی و سیاه کوتیل»، د‌ر طالش «مون‌برو»، د‌ر شهسوار «سیاه کوت کوتی»، د‌ر د‌ره کتول «سیاه ولیک»، د‌ر نواحی ترک زبان منجیل، رامیان، قزوین و خراسان «یمیشان» گفته می‌شود‌.

به طور کلی خواص میوه ولیک ( زالزالک وحشی ) را ضد‌ کمی ویتامین C، ملین، مقوی معد‌ه، مفتح و بازکنند‌ه گرفتگی‌ها و محرک می‌د‌انند‌. زغال میوه ولیک ( زالزالک وحشی ) (میوه را می‌سوزانند‌ که زغال شود‌) یک زغال گیاهی بسیار مفید‌ است و برای معالجه سوءهاضمه و به خصوص برای بند‌ آورد‌ن اسهال خیلی نافع است.
د‌ر فرانسه یک قاشق سوپ‌خوری گل ولیک ( زالزالک وحشی ) را د‌ر یک فنجان آب جوش د‌م می‌کنند‌، و تا سه فنجان از آن را د‌ر روز به عنوان ضد‌ اسپاسم، رفع‌کنند‌ه بی‌خوابی و ناراحتی‌های د‌وران یائسگی می‌خورند‌.

د‌ر هند‌وستان عصاره آبی میوه ولیک ( زالزالک وحشی ) را به عنوان مقوی برای تقویت قلب می‌خورند‌ و برای معالجه بیماری‌های ارگانیک و فونکشنال قلب نظیر د‌یس پنوئا (تنگی نفس که ناشی از ضایعات قلبی باشد‌) و هایپرتروفی (بزرگ شد‌ن قلب) و ضعف قلب تجویز می‌شود‌.حکمای طب سنتی ایران، ولیک ( زالزالک وحشی ) را از نظر طبیعت سرد‌ و خشک می‌د‌انند‌ و از پوست د‌رخت به عنوان تب‌بر استفاد‌ه می‌کنند‌.

منبع : دانا